[A] School Rumble
"School Rumble" - manga autorstwa Kabayashi Jina, seria anime reżyserii Shinji Takamatsu. Jest to komedia romantyczna, ale nie taka zwyczajna i nudna jak większość nowelek typu" och, kocham Cię - och, ja Ciebie też(i tu następuje buzi-buzi itd.)", O nie! To jedna z najbardziej zabawnych, pojechanych i porytych oczywiście w pozytywnym tego słowa znaczeniu komedii, które w swoim 19 letnim życiu miałem okazję i szanse obejrzeć. Cała seria posiada okazałą liczbę gagów, a warto wspomnieć, że większość z nich jest perfekcyjnie przemyślana i w odpowiednim momencie wcielona do akcji. Wiele z sytuacji śmiesznych jest nieprzewidywalna i graniczą nawet z absurdem typu "Polska reprezentacja w piłkę nożną zdobywa Mistrzostwo Europy w 2012", ale dodaje to jedynie całości niepowtarzalnego uroku, zwłaszcza że sam sposób zdobycia wyżej wymienionego mistrzostwa doprowadza widza do potoku łez. Wszędobylski jest tutaj także humor sytuacyjny oraz ten oparty na indywidualnych cechach charakteru każdego z bohaterów, co w produkcji tego typu nie powinno nikogo zadziwić. Twórcy także w groteskowy sposób ukazują niemal obowiązkowe wątki( no chociażby festiwale kulturalne i niezastąpione i zawsze wieczne zawody sportowe) - i muszę w 100% przyznać, że wychodzi im to nad wyraz płynnie i bardzo dobrze.
Przejdźmy do fabuły anime, która.... No do najświeższych i super odkrywczych nie należy - ogólnie wszystko skoncentrowane jest na perypetiach uczniów, problemach natury nastolatka oraz ich rozterkach miłosnych. I tu trzeba nadmienić - historie miłosne wyglądają niczym te z "Mody na sukces" i brazylijskich telenowel. Ale nie bójcie się - aż tak tragicznie nie jest - owszem występują tutaj trójkąty, nawet wielokąty miłosne - szczerze to trudno mi było się czasami połapać kto, z kim, za ile, dlaczego, po co i na co. Jednakże stanowią one punkt wyjścia i zaczęcia wszystkich gagów i humorystycznych sytuacji. Nie znalazłem tutaj zbyt wielu scen rodem z haremówek czy ecchi - całość jest utrzymana naprawdę w zawrotnym tempie i nie ma, na co narzekać. Pozytywnie też zaskoczyło mnie to, iż wiele sytuacji, które wydawało mi się, że zakończone będą w sposób mi znany np. pocałunek, to te sytuacje były kończone, ale w dość niecodzienny i przewrotny sposób. Są momenty, że trudno się połapać czy mamy do czynienia z marzeniami danego bohatera, czy jest to jego sen czy jednak rzeczywistość. To dzięki właśnie takiemu zabiegowi cała seria jest "żywa", nie stoi w miejscu, tylko w szybkim tempie mknie naprzód niczym Porshe na niemieckiej autostradzie. Aj zapomniałbym o najważniejszym wątku anime - miłość Harimy Kenji'ego do Tenmy Tsukamoto, tyle że ta z kolei zakochana jest szaleńczo w Ooji Karasumie. Poza tym wszyscy uczęszczają do tej samej klasy co przysparza im wiele ciekawych sytuacji. Dołożyć do tego trzeba niezdarność naszych dwóch pierwszych bohaterów do wyrażania uczuć i ich kolegów z klasy - powstaje po prostu coś wspaniale śmiesznego i szokującego.
Obok innowacyjnie poprowadzonej fabuły, głównym atutem anime są bohaterowie. Najbardziej zaskakującym bohaterem wg mnie jest Harima Kenji. Jest to kolega z klasy Tenmy, w której jest szaleńczo zakochany oczywiście bez wzajemności;D Wysoki, bardzo dobrze zbudowany, o kruczoczarnych włosach, opalony. Prawie nigdy nie rozstaje się ze swoimi dziarskimi okularami przeciwsłonecznymi z dobrym filtrem UV. Niegdyś był chuliganem i największym rozrabiaką w okolicy. Można by go porównać z takim typowym mocho-manem... I w tej chwili zonk! Faktem jest, że potrafi być chamski, umie się bić i jest porywczy, ale jeżeli chodzi o sprawy sercowe to jednak aż taki silny już nie jest. A mianowicie zamknijcie oczy i stwórzcie sobie obraz takiego faceta jak Harima, który na widok małej, głupiej, ale za to strasznie słiiit Tenmy rumieni się, odbiera mu mowę i przeżywa potężne rozterki osobowościowe jak choćby wielu z romantycznych kochanków(choćby Werter lub Kordian). Kontrast ten jest tak absurdalny, że aż śmieszny. Jako taki "bohater romantyczny" Harima także przeżywa przemiany osobowości. Jest to tak bardzo zmienna i dynamiczna postać że szok - nigdy w życiu nie miałem okazji zobaczyć ani doznać tego w innych anime. Z chuligana, brutala staje się nieszczęśliwie zakochanym chłopakiem, następnie wróżbitą, marynarzem, artystą i wiele innych chodź w przerwach tych zmian zdarza mu się powrócić do bycia tym "romantycznym i nieszczęśliwie zakochanym kochankiem". Poza tym Harima jest tak nieśmiały, że nie potrafi przejść mu przez gardło "kocham cię". Ale jak przystało na prawdziwego faceta - nie poddaje się. W imię miłości do Tenmy, gotów jest do wielu wyrzeczeń oraz czynów i walk ze swoim "ja". Choć w teorii zawsze jest gotów na ten "ostateczny" krok, to jednak w praktyce jest już o wiele słabiej. Dlatego też Tenma absolutnie nic nie wie o jego uczuciach - i najprawdopodobniej nigdy się nie dowie... Gdybym tak miał go ocenić to mogę przyznać jedna rzecz - Harima to najbardziej złożona i bardzo charakterystyczna postać w całym "School Rumble" oraz innych produkcjach tego typu. Kolejna główną postacią jest wyżej wspomniana Tenma Tsukamoto. Na pierwszy rzut oka wydaje się być pilna uczennicą z dobrymi stopniami, ale... Pozory często lubią nas mylić. Jest to taka słodziusieńka idiotka o intelekcie równym puszce po piwie. Jednak dziewczyna ma niewątpliwie jeden i to ważny atut odróżniający ja od puszki - potrafi kochać i to bardzo mocno. I bach - kupidynek ze swej czarodziejskiej snajperki(tak snajperki - porzucił łuk na rzecz nowoczesnej technologii) trafia Tenmę pociskiem miłości i obiektem jej westchnień oraz marzeń staje się Ooji Karasuma - ciemnowłosy, tajemniczy, milczący oraz trochę dziwny kolega z klasy( np. zamiast parasola jak pada woli ubrać się w żółwia i udaje Kappa czy jakoś tak). I od tej pory nasza bohaterka ma 2 problemy a mianowicie - chłopak ten nie zwraca na nią w ogóle uwagi, więc inicjatywę musi przejać ona lecz - tutaj jest drugi problem - Tenma jest tak nieśmiała i na widok swojego "ukochanego" automatycznie się rumieni i ucieka w siną dal. Wniosek jest jeden - wyznać swych uczuć albo chociaż dać mu to i owo do zrozumienia, także nie może. Na szczęście (a może nieszczęście) Tenma w sprawach miłosnych potrafi błysnąć intelektem i będzie walczyć do końca. Niestety, ale każda walka o względy młodzieńca nie kończy się zbyt pomyślnie.
Co do innych postaci to jest ich szeroka gama i paleta, a mianowicie spotkamy tu zarozumiała blond piękność Eri Sawachikę, która ma problemy z Kanji. Mikoto Suou - biuściastą zawodniczkę trenującą sztuki walki, młodszą siostrę Tenmy - Yakumo(inteligentniejsza, ładniejsza, czytająca myśli chłopaków), która wygląda na starszą, przewodniczącego klasy Hanai'ego Haruke(trenuje aikido, jest strasznie konserwatywny i zakochany w młodszej siostrze Tenmy), Kyosukę Imadori'ego(potrafi na oko bezbłędnie podać wielkość biustu dziewczyn), i wiele, wiele więcej innych postaci, które maja swoje tzw. "5 minut" w serii. Ich charaktery i relacje koleżeńsko Ź uczuciowe są przyczynkiem do niejednej zabawnej sytuacji. Autorzy postawili też na dużą grupę postaci epizodycznych, które wprowadzają jeszcze więcej zawirowań w już i tak szalonym świecie uczniów klasy 2-c.
Od graficznej strony Anime School Rumble stoi na wysokim poziomie. Wszystko jest ładnie namalowane i dopracowane, tło dość kolorowe i żywe - bynajmniej mi się przyjemnie oglądało i nic w oczy nie raziło. W wielu scenach postacie przybierały postać takich swoich miniaturek - jakby były narysowane przez dziecko. Ciekawie to wyglądało i dodawało humorystyki do danej sytuacji. Jednak moim ulubionym zabiegiem graficznym były ruchome 2 kiteczki Tenmy gdy coś mówiła lub o czymś myślała;D To było takie słitaaaśne...;D
Muzyka w tej serii jest średnia. Oczywiście chodzi mi o muzykę podczas trwania odcinka, bo openingi jak i endingi cały czas sobie nucę, gdy mi się nudzi - po prostu są żywe i skoczne dzięki czemu zapadły mi w pamięć.
Podsumowując "School Rumble" to anime, które polecam wszystkim, którzy chcą się odprężyć po ciężkim dniu, pośmiać się, pospadać z krzeseł, opluć monitory napojem itp. Jest to śmieszna komedia ukazująca problemy młodzieży w wieku licealnym, ale w sposób niekonwencjonalny. Warto obejrzeć;)
Specjalnie dla Pelasa - moja ocena 9,5/10
School Rumble - manga 22 tomy, autor Kobayashi Jin School Rumble - anime 26 epków po ok. 24minuty każdy - reżyser Shinji Takamatsu, Studio Comet
Tagi: Brak tagów